Stoi na stacji lokomotywa,
Ciężka, ogromna i pot z niej spływa:
Tłusta oliwa.
Sto i sapie, dyszy i dmucha,
Żar z rozgrzanego jej brzucha bucha…
Pisze w wierszu Julian Tuwim.
Ten wiersz to już klasyka literatury. Moi synowie, zresztą pewnie jak niemal większość chłopców w tym wieku, ogromnie fascynują się wszelkiej maści pojazdami. Ciuchcie i kolejki zajmują na ich top liście należne im pierwsze miejsce. Zresztą o miłości do pociągów oraz Tuwimie pisałam Wam już w poście o tej klasyce gatunku. Dziś jednak chciałam Wam pokazać świetną grę właśnie o naszej tytułowej lokomotywie. A wszystko dzięki współpracy z Wydawnictwem GRAiMY.
Jako, że jesteśmy miłośnikami Lokomotywy Tuwima, chętnie podjęliśmy się poznania gry o tym samym tytule przygotowanej przez GRAiMY. Gra jest wydana w ramach serii PUFI. Oznacza to, że mamy w rękach Pamięciową Układankę wzbogaconą Fabułą oraz Ilustracjami o tematyce nawiązującej do treści wybranego utworu. Gry z tej serii są przeznaczone dla całej rodziny, rozwijają spostrzegawczość i koncentrację, ćwiczą pamięć wzrokową. Stanowią wspaniałą przygodę po świecie literatury, do której każda z gier nawiązuje.
W nasze dłonie trafiło zgrabne pudełko z grubej tektury zawierające elementy gry. W środku znajdują się 54 kartoniki do gry, instrukcja wraz z rysem biograficznym Juliana Tuwima i wiersz, którego dotyczy nasza gra. Gra wykonana jest z grubej tektury więc nawet młodsze dzieci nie stanowią dla niej większego zagrożenia. jest ona przewidziana dla 2-4 graczy w wieku powyżej 4 lat. Czas jednej rozgrywki to około 10-15 minut. Na każdym z kartoników znajdziemy elementy naszej tytułowej lokomotywy, od parowozu przez wagoniki po 2 kartoniki dodatkowe. Ilustracje są bardzo ładne i oddają rzeczywistość wiersza. Sama gra jest łatwa do zrozumienia nawet dla trochę młodszego dziecka o ile rozróżnia ono kolory oraz cyfry. Naszym zadaniem jest ułożenie całego pociągu zgodnie z kolorami oraz cyframi na wagonikach oddającymi kolejność wagonów w wierszu. jest to bardzo ciekawy pomysł na zaznajomienie naszego dziecka z klasyką literatury dziecięcej, pozwala zapamiętać właściwie nie wiadomo kiedy treść wiersza i co najważniejsze – gra stanowi świetną zabawę dla całej rodziny. W tej serii ukazała się jeszcze Kaczka Dziwaczka Jana Brzechwy. Grę możecie zakupić w cenie 19,90 zł w Wydawnictwie GRAiMY <TUTAJ>. My zachęcamy do sięgnięcia po nią!!!
A dla naszych czytelników mamy wraz z Wydawnictwem GRAiMY konkurs. Do wygrania są 3 gry lokomotywa!
Zasady:
- Zabawa trwa 25.04 – 08.05.2016
- Sponsorem nagród jest Wydawnictwo GRAiMY
- Organizatorem konkursu jest Mama na Tropie
- Konkurs tylko dla obserwatorów/lubiących blog Mama na Tropie
- Obowiązkowo należy:udostępnić publicznie stronę Wydawnictwa GRAiMY na FB (na stronie wydawnictwa <TUTAJ> naciskamy znaczek FB i udostępniamy publicznie na naszej tablicy)polubić i udostępnić plakat konkursowy FB <TUTAJ>zostawić na blogu odpowiedź na pytanie konkursowe: „Co jeszcze wiezie w wagonach tytułowa Lokomotywa z wiersza Juliana Tuwima?”
- Laureatami konkursu zostaną 3 osoby, które spełnią wszystkie warunki oraz udzielą najbardziej kreatywnej odpowiedzi. Zostaną wybrane przez zespół bloga Mama na Tropie.
- Laureaci zostaną podani do 7dni od zakończenia konkursu, w tym poście. Na dane laureatów czekamy 7 dni od podania wyników.
- Za wysyłkę nagród odpowiada sponsor, odbywa się tylko na terenie Polski
Życzymy udanej zabawy!
*** WYNIKI *** WYNIKI *** WYNIKI ***
Kochani jak zawsze Wasze odpowiedzi to szaleństwo! Jesteście cudowni i tak bardzo kreatywni. Dziękuję wszystkim za udział i zapraszam już na kolejne konkursy, które już są lub za chwilę się zaczną na naszym blogu i FB. Przypominam, że na Wasze dane czekam do 22.05.2016 pod moim adresem e-mail [email protected] lub przez wiadomość priv na FB.
A laureatami zostają:
- Izabela Krawczyk
- Aga Kępa
- Agnieszka Ciemińska
GRATULUJĘ!!!!
24 komentarze
Konie, krowy, grubasy jedzące tłuste kiełbasy, banany, sześć fortepianów, armata, dębowe stoły i szafy, słoń, niedźwiedź, dwie żyrafy, tuczone świnie, kufry, paki i skrzynie.
obserwuję jako Kasia7212
Lubię jako Katarzyna Grz.
udostępnione: https://www.facebook.com/Kasia7212/posts/1147378225293924, https://www.facebook.com/Kasia7212/posts/1147379178627162
w wagonach były: ludzie, krowy, konie, grubasy, banany, fortepiany, armata, słoń, niedźwiedź, żyrafy, świnie, kufry, paki i skrzynie, a wagonów jest ze 40 i nie wiem co się jeszcze w nich mieści 🙂
była tam jeszcze kaczka dziwaczka, brzydkie kaczątko, kura co znosi złote jajka, Miś Uszatek, Kubuś Puchatek, a pociąg prowadzili Bolek i Lolek wraz z Tolą 🙂
Wiersz przez nas baaardzo lubiany więc odpowiemy cytatem:
„A w jednym krowy, a w drugim konie,
A w trzecim siedzą same grubasy,
Siedzą i jedzą tłuste kiełbasy,
A czwarty wagon pełen bananów,
A w piątym stoi sześć fortepianów,
W szóstym armata- o! jaka wielka!
Pod każdym kołem żelazna belka!
W siódmym dębowe stoły i szafy,
W ósmym słoń, niedźwiedź i dwie żyrafy,
W dziewiątym- same tuczone świnie,
W dziesiątym- kufry, paki i skrzynie.
A tych wagonów jest ze czterdzieści,
Sam nie wiem, co się w nich jeszcze mieści”
obserwuję jako Sylwia Wnuk
tu udostępniłam: https://www.facebook.com/sylwia.wnuk.1253
Nie znam wydawnictwa, ale gra mi się podoba :))))
Nasze życie to podróż taką LOKOMOTYWĄ Tuwima, bo nigdy nie wiemy kto się dosiądzie do naszego wagonu, kogo poznamy, czego się nauczymy, jakie wyciągniemy wnioski.
Lokomotywa przypomina mi trochę moje życie i tak jak w Lokomotywie tak i my spotykamy PEŁNO LUDZI, jednych zwyczajnie omijamy i zapominamy, inni zostają w naszym wagonie na dłużej a czasem do końca życia.
Moja życiowa wędrówka; jako dziecko mieszkałam na wsi, gdzie rodzice hodowali KROWY i KONIE i razem z nimi pomagałam w rolnictwie, dziś mieszkam w wielkim mieście, w którym ludzie nie zawsze mają czas dla siebie, pracują w wielkich korporacjach w których i ja pracowałam i też niekiedy spotykałam SAMYCH GRUBASÓW, przypominających TUCZONE ŚWINIE którzy byli zapatrzeni jedynie w komputer a obok nich czasami stała sterta jedzenia, żeby nie musieli wychodzić.
Nie ważne w jakim miejscu byśmy się nie znaleźli, myślę, że świat jest PEŁEN BARANÓW, bezmyślnych ludzi, którzy nierozważnie przechodzą przez życie i ja też takich spotykam na swojej drodze.
Podróż moimi wagonami życia zmienia się każdego dnia, w jednym dniu jestem SŁONIEM; ociężała, zmęczona, bezsilna, gdzie z trudem stawiam kroki by móc przetrwać dzień, innego PTAKIEM, który wznosi się pod niebo, mam moc, mam energię i siłę, wiem, że mogę wszystko. Jeszcze innego jestem NIEDŹWIEDZIEM, który najchętniej zapadłby w sen zimowy i wyspał się za wszystkie czasy a w domu mam DWIE ŻYRAFY, niby małe, ale szyje i rączki mają tak długie, że potrafią zdemolować nawet najwyższe póki w mieszkaniu.
Znam wiele rodzin, którzy mają piękne duże domy a w nim drogie meble; DĘBOWE STOŁY i SZAFY, Zabytkowe KUFRY i SKRZYNIE, a w tych domach jest pustka rodzinna, ludzie się nie dogadują, mają niby wszystko ale czegoś im jednak brakuje i myślę, że nie trzeba mieć ARMATY czy SZEŚCIU FORTEPIANÓW aby być szczęśliwym.
Tak jak ta Lokomotywa nasze życie jest ciągle w ruchu, czas nie stoi tylko pędzi do przodu, czasem wolniej a czasem szybciej i nigdy nie wiadomo co spotkamy na swojej drodze, wagony życia nigdy się nie zatrzymują i jak piszę J. Tuwim – „ .. Sam nie wiem, co się w nich jeszcze mieści.” i czym jeszcze los nas zaskoczy podczas podróży naszą życiową LOKOMOTYWĄ
Pozdrawiam
Aga
Pani Ago wspaniale opisane… Prawdziwie pozdrawiam
„I pełno ludzi w każdym wagonie,
A w jednym krowy, a w drugim konie,
A w trzecim siedzą same grubasy,
Siedzą i jedzą tłuste kiełbasy,
A czwarty wagon pełen bananów,
A w piątym stoi sześć fortepianów,
W szóstym armata- o! jaka wielka!
Pod każdym kołem żelazna belka!
W siódmym dębowe stoły i szafy,
W ósmym słoń, niedźwiedź i dwie żyrafy,
W dziewiątym- same tuczone świnie,
W dziesiątym- kufry, paki i skrzynie.
A tych wagonów jest ze czterdzieści,
Sam nie wiem, co się w nich jeszcze mieści”
Pozdrawiam Tomasz
https://www.facebook.com/profile.php?id=100007588830888
W lokomotywie sporo ludzi siedzi,
jeden słoń i słychać ryk niedźwiedzi
Znajdą się tam krowy łaciate,
i piękne konie ale nie garbate.
W następnym wagonie same grubasy
i armata która jedzie na wczasy.
Dalej banany dla głodnych małpek
w kolejnym tuczone świnie co zapomniały kanapek.
Stoją tam też dwie żyrafy
co mają przy sobie dębowe stoły i szafy.
W następnym wagonie sześć fortepianów,
i skrzynie, paki i kufry – grono miłych panów
A tych wagonów sporo było
na wymienianie czasu by nie starczyło
NASTĘPNY WAGONIK to ośmiornica
wszystkich rozśmiesza no i zachwyca
W kolejnym wagonie małe lwiątko
wiezie swojego wielkiego rodzica
Trzeci wagonik trzy małe słonie
siedzą wygodnie tak jak na tronie.
czwarty to łosie,jadą i siedzą
mając nas w nosie.
W piątce jest prosię i cztery prosiaczki
wagonik wygodniejszy od wiejskiej taczki.
sześć zajączków w szóstym wagonie
Choć jest ich sześć ważą mniej niż trzy słonie.
W siódmym wagonie jeden plus sześć
na grzbiecie żółwia można się wieźć.
Osiem i dziewięć to miłe ptaszki
szczebioczą,ćwierkają nam krótkie fraszki.
Dziesiąty wagonik i dziesięć żabek
kumkają śpiewają i mamy zabawę.
0!…Mamy i wagonik jedenasty
Wiezie się Ewka i jeż kolczasty.
W tym wagoniku jeżów bez liku;
Mama,tata,brat,pies i 6 chomików.
Wszyscy w wagonach się głośno śmiali.
Wnet się na siebie poprzewracali
Tata na brata,a ja na mamę.
W jedenastym wagonie koparka jedzie
W dwunastym z tyłu łopaty i wiadra na przedzie
Trzynasty skrzynie ze skarbami chowa
W czternastym podróżuje latająca krowa
A w piętnastym i szesnastym wróżki podróżują
I swym urokiem wszystkich czarują
W siedemnastym co za pech
Podróżuje suchy mech
W osiemnastym muchomory
A w kolejnym same stwory
W dwudziestym co niedowiary
Podróżują gigantyczne komary
To dopiero wagonów połowa
A już mnie boli głowa
No ale cóż zrobić mamy
Więc dalej grzecznie wyliczamy
W dwudziestym pierwszym wagonie
Są białe myszki i różowe słonie
Następny dinozaury wielkie wiezie
Kolejnego wypełniają gałęzie
Dwudziestym czwartym smok jedzie zielony
Dwudziestym piątym podróżują melony
Potem pomarańcze, cytryny i winogrona
Aż do trzydziestego wagona
Ostatnia dziesiątka do nie lada gratka
Jedzie tam samochód i rower pradziadka
Są stare aparaty i akordeony
Krokodyle i wielkie pytony
W trzydziestym siódmym nie uwierzycie
Same krasnale tam zobaczycie
Następny rozbawione księżniczki podróżują
w kolejnym książęta im wtórują
A na końcu jedzie lenie
Co nic nie robił cały dzień.
Jedzie wycieczka dzieci z przedszkola, jazdy ma zwierze to taka szkoła. Jest tam piesek, kotek, papuga, 2 myszki , szczurek, jaszczurka. Kilka pajączków, królik i kózka. Dwie opiekunki pilnują wszystkiego, by dojechali wszyscy do celu.
Warunki spełnione, lubię i obserwuję już od dawna jako Nasze Bąbelkowo, więc też się przyłączę 🙂
W kolejnym wagonie siedzi blogerka,
która w komputer ukradkiem zerka –
bo szuka tam często fajnych inspiracji,
przepisów, produktów oraz stylizacji 🙂
W jeszcze następnym – Mama Na Tropie,
która zawsze jakiś nowy gadżet „wykopie” –
ciekawie go opisze, na zdjęciach przedstawi,
czasami nas pouczy i wzruszy, a czasem rozbawi 🙂
A w wagonie trzecim jest sponsor nagrody –
ma dla nas same konkrety, nigdy nie „leje wody” 😉
Wydał grę o kaczce dziwaczce oraz podróży lokomotywy –
obie świetne i bardzo kształcące, więc pędzi po nie do sklepu kto żywy !
W ostatnim wagonie uśmiechnięte buzie :
dzieciaki te małe i te całkiem duże,
które cieszą się bardzo, że konkurs wygrały
i super grę w prezencie od GRAiMY dostały 🙂
W WAGONACH LOKOMOTYWY ZNAJDUJĄ SIĘ
PALACZ CO CIĄGLE DO PIECA DOKŁADA
PEŁNO LUDZI
RÓŻNE ZWIERZĘTA : KROWY, KONIE, ŻYRAFY, NIEDŹWIEDŹ, TUCZNE ŚWINIE, SŁOŃ SIĘ NAWET ZNAJDZIE
SĄ RÓWNIEŻ GRUBASY CO JEDZĄ KIEŁBASY
MNÓSTWO BANANÓW
SĄ NAWET FORTEPIANY
ARMATA CIĘŻKA I STRASZNA
STOŁY, SZAFY,
ACH ILE TAM JEST WAGONÓW, DNIA NIE STARCZY BY WSZYSTKO WYMIENIĆ…
Lokomotywa wiezie:
wagony,
palacza,
węgiel,
ludzi,
krowy,
konie,
grubasy,
kiełbasy,
banany,
fortepiany,
armatę,
dębowe stoły i szafy,
słonia,
niedźwiedzia,
żyrafy,
świnie,
kufry,
paki,
skrzynie
i inne.
Obserwuję jako esti.
https://www.facebook.com/profile.php?id=100008523010954
Myślę, że w innych wagonach lokomotywa wiezie bieżnie dla grubasów, by mogli schudnąć biegając na nich. Instruktorów fitness, którzy będą ich pilnować. W kolejnych wagonach jadą dietetycy co diety będą im rozpisywać i kucharze co będą to gotować. Jada też krawcowe co modne i wygodne ubrania uszyją, jak już się grubaskom schudnie. A by krawcowe miały na czym szyć, lokomotywa wiezie maszyny do szycia, nożyce i nici oraz materiałów z tysiąc. W pociągu jadą też małpy co banany by chętnie zjadły. Kolorowe papugi i pawie by malarze je namalowali. Bo malarze w wagonie jednym jadą, maja też sztalugi, farby i pędzle rozmaite co obrazy namalują wyśmienite. W ostatnim wagonie Tuwim jedzie i wierszyk piórem pisze jak to lokomotywa wagony różne wiezie.
Krystynę Pawłowicz
https://www.facebook.com/piaszczana
Wagony do niej podoczepiali
Wielkie i ciężkie, z żelaza, stali,
I pełno ludzi w każdym wagonie,
A w jednym krowy, a w drugim konie,
A w trzecim siedzą same grubasy,
Siedzą i jedzą tłuste kiełbasy.
A czwarty wagon pełen bananów,
A w piątym stoi sześć fortepianów,
W szóstym armata, o! jaka wielka!
Pod każdym kołem żelazna belka!
W siódmym dębowe stoły i szafy,
W ósmym słoń, niedźwiedź i dwie żyrafy,
W dziewiątym – same tuczone świnie,
W dziesiątym – kufry, paki i skrzynie,
A tych wagonów jest ze czterdzieści,
Sam nie wiem, co się w nich jeszcze mieści.
W jedenastym siedzi pięciu lekarzy
W dwunastym żandarm z wojskowej straży
W trzynastym kury
W czternastym ogromne stalowe rury
W piętnastym wozy jadą strażackie
w szesnastym zegar z Wieży Mariackiej
W siedemnastym pąki białych róż
W osiemnastym do rzęs dla pani tusz
dziewiętnasty cały podskakuje bo tak dwa kangury
w dwudziestym tuje
dwudziesty pierwszy wiezie ogromne głazy
dwudziesty drugi cudne materiały bez skazy
ciuch ciuch ciuch ciuch pfffff……
dwudziesty trzeci mieści trzy dęby
dwudziesty czwarty koń nie zaglądaj w zęby
dwudziesty piąty jabłek ma chyba tonę
dwudziesty szósty traktor i bronę
dwudziesty siódmy dywan turecki
dwudziesty ósmy dla dzieci zabaweczki
dwudziesty dziewiąty strachy zza starej szafy
w trzydziestym noże i dwa granaty
trzydziesty pierwszy gęsi puch mieści
trzydziesty drugi jak wąż boa długi
trzydziesty trzeci wiezie koparki
w trzydziestym czwartym nocne Marki
siedzą czytają ciągle gazety, co produkują nie śpią niestety
trzydziesty piąty bardzo daleko wiezie ogromne od beczki wieko
trzydziesty szósty cały zielony wiezie marchewkę, kapustę i dwa melony
w trzydziestym siódmym gęś tłusta siedzi
trzydziesty dziewiąty twoi sąsiedzi
czterdziesty ostatni zamyka paradę w nim mieszka bocian co połknął żabę.
W jedenastym siedzi pięciu lekarzy
W dwunastym żandarm z wojskowej straży
W trzynastym kury
W czternastym ogromne stalowe rury
W piętnastym wozy jadą strażackie
w szesnastym zegar z Wieży Mariackiej
W siedemnastym pąki białych róż
W osiemnastym do rzęs dla pani tusz
dziewiętnasty cały podskakuje bo tak dwa kangury
w dwudziestym tuje
dwudziesty pierwszy wiezie ogromne głazy
dwudziesty drugi cudne materiały bez skazy
ciuch ciuch ciuch ciuch pfffff……
dwudziesty trzeci mieści trzy dęby
dwudziesty czwarty koń nie zaglądaj w zęby
dwudziesty piąty jabłek ma chyba tonę
dwudziesty szósty traktor i bronę
dwudziesty siódmy dywan turecki
dwudziesty ósmy dla dzieci zabaweczki
dwudziesty dziewiąty strachy zza starej szafy
w trzydziestym noże i dwa granaty
trzydziesty pierwszy gęsi puch mieści
trzydziesty drugi jak wąż boa długi
trzydziesty trzeci wiezie koparki
w trzydziestym czwartym nocne Marki
siedzą czytają ciągle gazety, co produkują nie śpią niestety
trzydziesty piąty bardzo daleko wiezie ogromne od beczki wieko
trzydziesty szósty cały zielony wiezie marchewkę, kapustę i dwa melony
w trzydziestym siódmym gęś tłusta siedzi
trzydziesty dziewiąty twoi sąsiedzi
czterdziesty ostatni zamyka paradę w nim mieszka bocian co połknął żabę.
W Lokomotywie Juliana Tuwima,
rzec by można „a czegóż tam ni ma!”
Jak mydło i powidło wszystko tam upchane,
wagony jedzenia, zwierząt, sprzętów przemieszane!
Są ludzie, krowy, konie, dwie żyrafy,
słoń, niedźwiedź, dębowe stoły i szafy.
W wagonach jadą też z apetytem grubasy,
sześć fortepianów wysokiej klasy.
Słodkie banany, świnie i masa bagażu-
kufry, paki, skrzynie wielkości garażu!
Jest nawet wielka armata,
ech, wyobraźnią Tuwim wymiata! 🙂
obserwuję, Aleksandra Filipowska, agf.
[email protected]
Wszyscy wagony zwiedzają które końca nie mają
Długa ta lokomotywa i nie wiadomo co jeszcze skrywa
Przez takie podróżowanie w końcu głód nas nastanie
siły tracicie?, więc zapraszam do mnie – zaraz szybko się ożywicie
Zapraszam Was do wagonu mojego
Rzec by się mogło – do cudownego
W którym znajdziecie same słodkości
Co dają ludziom dużo radości
Kto ma ochotę? Nich się częstuje
I endorfiny w sobie ładuje
Mamy tu kosze z batonikami
A w rogu stoi budka z lodami
– Jaki batonik Pani sobie życzy?
Mamy całą masę takich słodyczy
Snikersy, marsy, milkiłeje 😉
I już widzę jak się buzia śmieje
– A może 3-bita lub twixa podać?
Nic proszę sobie nie żałować
I lody we wszystkich smakach tu znajdziecie
Bo to najlepszy wagon na świecie
Z polewą toffi i owocową
Truskawkową i pistacjową
Na środku rosną drzewa czekoladowe
A ich gałęzie są wyjątkowe
Bo każda gałąź jest w innym smaku
Można jeść do woli leżąc sobie na hamaku
Stoi tu pudło ptasiego mleczka
Które jest puszyste jak mała owieczka
A obok mleczka wata cukrowa
Malinowa i karmelowa i krówkowa
A na stoliku mamy soki
Pyszne gęste jak obłoki
Proszę się częstować
Pić na zdrowie, nie krępować
Wszystkie świeżo wyciskane
Zdrowe, dobre, nie pryskane
Nasze słodkości pewien sekret mają
Bo nam kilogramy po nich nie przybywają 🙂
Pozdrawiam 🙂
A w jedenastym jest STÓŁ drewniany.
W dwunastym PSTRYK, co z prądu jest znany.
W trzynastym BAMBO, co w Afryce mieszka.
W czternastym SKAKANKA i kózka śmieszka.
W piętnastym LIST DO DZIECI brudnych.
W szesnastym PYCHA w klejnotach cudnych.
W siedemnastym WARZYWA kłócą się okrutnie.
W osiemnastym RYCERZ KRZYKALSKI za Tatarzynem wrzeszczy butnie.
W dziewiętnastym ZOSIA SAMOSIA, co w szkole nie wkuwa.
W dwudziestym GABRYŚ, co kozy podkuwa.
W dwudziestym pierwszym IDZIE GRZEŚ, co piasek nosił.
W dwudziestym drugim DYZIO MARZYCIEL, co łąki nie kosił.
W dwudziestym trzecim Hilary, który OKULARY zgubił.
W dwudziestym czwartym Grześ Kłamczuch, co cioci prawdy nie mówił.
W dwudziestym piątym ABECADŁO, które z pieca spadło.
W dwudziestym szóstym RZEPKA, której nic nie zjadło.
W dwudziestym siódmym PAN TRALALIŃSKI i jego bliscy śpiewają.
W dwudziestym ósmym DWA WIATRY, co po polu hulają.
W dwudziestym dziewiątym RZECZKA- błyszcząca wstążeczka.
W trzydziestym PTAK, który na drzewie mieszka.
W trzydziestym pierwszym KAPUŚNIACZEK, mały mżący maczek.
W trzydziestym drugim SPÓŹNIONY SŁOWIK, za którym ukochana płacze.
KOTEK, co śnił o mleczku, w trzydziestym trzecim wagonie.
W trzydziestym czwartym SŁOŃ TRĄBALSKI, co zapomniał o żonie.
PAN MALUŚKIEWICZ I WIELORYB w następnym stacjonują.
W trzydziestym szóstym Rybak i Złota Rybka o życzeniach dyskutują.
W trzydziestym siódmym chrust leży, co go w MRÓZ chłop wiózł.
W trzydziestym ósmym Mowy Ptaków tłumacz jedzie, no cóż.
W trzydziestym dziewiątym plotkary same: gąska, kaczuszka, kurka – sam drób.
W czterdziestym jadę JA- zakochana w Tuwimie po grób .
Obserwuję jako Izabela Krawczyk.
https://m.facebook.com/profile.php?ref=bookmarks
Smurfy lokomotywą nie jechały,
więc tuwimowską się zabrały.
Nad Bałtyk wybrać się chciały,
polskiego wybrzeża nie widziały.
Na peronie stoi już,
odjeżdżać ma tuż tuż.
Para bucha puf puf
smurfy biegną uf-uf!
Dziesięć wagonów załadowane,
następne wolne-smurfy uradowane!
Wsiadać zaczynają,
już miejsca zajmować mają.
Do jedenastego Pieszczoch wsiadł
W dwunastym Łasuch cały prowiant zjadł.
W trzynastym Ciamajda już nabił siniaka.
W czternastym jadą tomy Ważniaka.
W piętnastym jego książki kolejne
W szesnastym korniki, co mają brzuchy pojemne.
Chętnie Złote Myśli Ważniaka zjadły
I do osiemnastego wagonu się przesiadły.
A tam zamiast kolejnych tomów,
jadą miniaturki smufowych domów.
To miniaturki dla Smerfika,
który dziewiętnastym wagonie bryka.
W dwudziestym Harmoniusz na trąbce,
W dwudziestym pierwszym Śpioch przez to koszmary ma.
W dwudziestym drugim Lalusia jadą lustra
W dwudziestym trzecim Maruda wykrzywia usta.
W dwudziestym czwartym Pracuś pracuje,
super napęd dla lokomotywy majstruje.
W dwudziestym piątym Osiłek rozmawia z atletami.
W dwudziestym szóstym Farmer rozmawia z krowami.
W dwudziestym siódmym Smurfetka wagon kwiatami stroi
W dwudziestym ósmym Tchórz huku się boi.
W dwudziestym dziewiątym Malarz na wagonie kropki maluje,
W trzydziestym Poeta niczym Tuwim wiersz komponuje.
W trzydziestym pierwszym Cherlak dla siły kiełbasę je
W trzydziestym drugim Niechluj przez okno wyrzucić śmieci chce.
W trzydziestym trzecim Krawiec zasłonki wagonu szyje
W trzydziestym piątym Mazgaj ze wzruszenia wuje
W trzydziestym szóstym Papa Smurf eliksiry przewozi
W trzydziestym szóstym Dumała o pomoc w podjęciu decyzji prosi.
W trzydziestym siódmym jadą Smerfiki
W trzydziestym ósmym zaś smerfowe serniki
W trzydziestym dziewiątym Gargamel jedzie
W czterdziestym Klakier Wiskas wiezie
na fb jako Patrycja Głog