Jest piękna, ciepła sobota. Właśnie jesteśmy na wyciecze po uroczym zoo, gdzie zwierzęta wygrzewają się na słonku. Paw stroszy swój pokazowy ogon, wyższy od naszych pociech. Ptaki radośnie kwilą na gałęziach i cieszą oczy przechodniów barwami tęczy. Wyłaniamy się zza rogu, zmierzając nieświadomie na pastwę losu. Przed nami rozpościera się wybieg dla Osiołków. Takich kochanych, z miękki futerkiem i chętnie podchodzących do ogrodzenia aby je pogłaskać. A za naszymi plecami słychać głosy oburzenia, co się tam dzieje na wybiegu. Dopiero teraz ukradkiem zauważamy o co całe zamieszanie. Może wcześniej wycieraliśmy akurat dziecku nosek, może wyjmowaliśmy picie lub obdzielaliśmy kanapkami z domu. Teraz już za późno, jesteśmy w środku seksualnej afery. Na około oburzenie, miliony pytań dzieciaków śmigające jak pioruny w stronę rodziców. „Mamo, Tato co robią te Osiołki?” – słyszymy wyrwani szarpaniem rękawa jakby z transu, w którym zanurzył nas nieoczekiwany widok. I już płynie potok słów, potok pytań, a my co stoimy jak Osiołki??? A TY co byś zrobił/zrobiła????
Jak zapewne słyszeliście ostatnio nawet Osły zajmują stanowisko w powracającej co jakiś czas do mediów dyskusji o edukacji seksualnej naszych pociech. Uważam, iż dyskusja jest potrzebna, jest ważna ale media to nie koniecznie najlepszy jej nośnik i przekaźnik. Bo jak od zawsze wiadomo to pokażą, tamto przemilczą, a na koniec czegoś nie dopowiedzą i wychodzą nam twory potwory z całości. Niby ujęcie tematu bezstronne, niby takie poważne i zarazem ogólnikowe a jednak nic z tego zazwyczaj nie wynika. A szczególnie jeśli chodzi o płonne dyskusje ideowe. Stąd już wyziera na widza również ideowość kanału przekazu czy wręcz dziennikarza prowadzącego. Cóż się dziwić, każdy ma jakąś ideę dotyczącą również tak drażliwego tematu.
Czasami mam wrażenie, że wiele z nas ma jedną jedyną słuszną ideę dotyczącą naszej sfery seksualnej – mogłaby nie istnieć w zestawieniu z naszymi dziećmi w jednej parze. No bo przecież małe dziecko nawet już nastoletnie może się TYM interesować, może z nami o TYM rozmawiać… A co gorsze może posiadać życie seksualne, którego jego 40 i 50 letni rodzice już nie posiadają?! Z dziećmi trzeba rozmawiać, trzeba tłumaczyć, trzeba zadawać pytania sobie i im. Tylko poprzez rozmawianie możemy choć w części, jak nie w większości zapanować nad tym co dziecko wie i w jaki sposób się o TYM dowie. Jedyny problem jest taki, że często my sami nie umiemy o TYM ze sobą samym/samą porozmawiać… Och Kochani a dzieciaki to chyba z kapusty mamy, albo rzeczywiście bocian nam je w białej chuście przez komin do domu wrzucił:) A jak u Was z rewolucją seksualną w domach??? Dajecie się zagonić światu w oślą ławkę?!
6 komentarzy
No jeśli chodzi o rozmowy o sexie z moim mężem w ogóle nie mam zahamowań, ale jeśli mam z kimś obcym porozmawiać na ten temat, to jest to dosyć krępująca sprawa 😉
z mężem zahamowania:) I bardzo dobrze że ich brak bo jak sobie życie seksualne poukładać?? a obcy to ciężko rzeczywiście bywa nawet z ginekologiem
Ja obawiam się, że nasze dzieci już w przedszkolu będą miały większą edukację seksualną niż my w szkole 🙂 U mnie już zaczynają się pytania o siusiaki 🙂
nie wiem jak podejść do tej edukacji seksualnej, czasami myślę że jej poziom to złośliwy żart U mnie jeszcze nie ma takich pytań ale pewnie już się czają za rogiem
U mnie seks nigdy nie był tematem tabu, rozmawiałam o nim z mamą, nawet z tatą. To rzecz normalna. Według mnie edukacja seksualna bardzo potrzebna jest rodzicom, żeby wiedzieli jak rozmawiać z dziećmi i nie zapędzić się jak to określiłaś w oślą ławkę 🙂 Mój Starszy miał ok 2,5 roku kiedy rozmawialiśmy o tym czym różni się dziewczynka od chłopca. Robił siku na stojaka, widział, że dziewczynki robią inaczej i zapytał. Powiedziałam raz, wytłumaczyłam i już, po sprawie 🙂
tu masz absolutną rację, przydałoby się z rodzicami popracować nad tym tematem. Szczególnie że mam wrażenie iz większy problem z rozmową wynika właśnie z ich strony niż z dzieci.